ulegać

ulegać
ulegać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ulegaćam, ulegaća, ulegaćają {{/stl_8}}– ulec {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVc, ulegnę, ulegnie, ulegnij, uległ, uległa, ulegli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przerywać grę, walkę wobec czyjejś przewagi fizycznej lub umysłowej, poddawać się komuś, kapitulować; być pokonanym, przegrywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodnik nie ulega tak łatwo groźnemu przeciwnikowi. Mimo oporu żołnierze ulegli przeważającej sile wroga. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stosować się do czyichś żądań, próśb; słuchać czyichś rozkazów, podporządkowywać się komuś lub czemuś, ustępować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ulegać rodzicom. Ulegać woli wychowawcy. Ulec radom przyjaciela. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dostawać się pod panowanie kogoś lub czegoś, wpadać w moc, we władanie jakichś uczuć; pozostawać pod wpływem czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ulegać nałogom, pokusom. Ulegać opinii publicznej. Nie ulegać wpływom kolegów. Uległ jej wdziękowi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podlegać czemuś, stawać się jakimś pod wpływem działania czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stan zdrowia ulega znacznej poprawie. Konflikt uległ zaostrzeniu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o kobiecie: wyrażać zgodę na współżycie płciowe; oddawać się mężczyźnie'{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}nie ulega wątpliwości [kwestii] {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ulęgać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ulęgać sięa się, ulęgać sięają się {{/stl 8}}– ulęgnąć się, uląc się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, ulęgnie się, ulęgnął się || ulągł się || ulęgł się, ulęgła się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ulegać — Coś nie ulega kwestii zob. kwestia …   Słownik frazeologiczny

  • ulegać — → ulec …   Słownik języka polskiego

  • ulęgać — → ulęgnąć …   Słownik języka polskiego

  • ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

  • załamywać się – załamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać załamaniu, zagięciu; zaginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładka się załamała. Załamują się fałdy spódnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiązywać się – rozwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdejmować więzy z samego siebie, rozplątując je; uwalniać samego siebie z więzów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spętany jeniec zdołał się rozwiązać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • obniżać — ndk I, obniżaćam, obniżaćasz, obniżaćają, obniżaćaj, obniżaćał, obniżaćany obniżyć dk VIb, obniżaćżę, obniżaćżysz, obniżaćniż, obniżaćżył, obniżaćżony 1. «czynić niższym, przesuwać, przestawiać na niższy poziom» Obniżyć lot. Obniżyć poziom wody.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”